హృదయమాడే ఊసులు

మరచిపోలేని జ్ణాపకం గా మారదామనుకున్నది మధురగాధ
విడువలేని జావళిగా మదిని చుట్టిన మధురబాధ

కలవరముతో కలేవరమైన మదిన
కలనైన తోడురాలేనన్నది నువ్వులేని ఈ క్షణం 

నాడు స్పర్శించిన మోము పైన జారే ఈ కన్నీరు
నీవు నిదురించే గులాబీల పానుపుపై పరిమళించే  చే పన్నీరు

మరువలేని జ్ఞాపకంగా మరుగున దాగుదామనుకున్నావు 
విడువలేని వెన్నెలవై నా వెంటనే వస్తున్నావు

హృదయమాడే ఊసులు నేటికీ 
నా చెవిన ఊగుతోనే ఉన్నాయి

కాలపు పొరల్లో దాచేందుకు అవి తీపి గురుతులు కావు 
నిన్ను పలుకరించి పల్లవిస్తున్న .... 
నా గుండెసవ్వడులు 

విడువలేక విడిచినది మరపు పొరల్లో నిన్ను జ్ఞాపకంగా మార్చేందుకు 
కాదని ......
 నీ తలపు ధ్యానంతో నిలువెల్లా తడిసి కలిసేందుకని 

నీకెలా తెలుపను ప్రభూ !

అంతులేని వారధులు

నువ్వు నన్ను కలిసినప్పుడు
నీ మాటలపందిరిలో మౌనమై నిలిచాను

నిన్ను నేను వీడినప్పుడు 
నీ మౌనపుఛాయలో మాటని మరచాను

నాటి మౌనానికి నేటి నిశబ్దానికి
మధ్యన సాగిన
అనుభూతుల ఆనందాలు
అనుభవాల గాయాలు
అంబరాన్ని తాకిన ఆనందాలు
అగాధాన్ని తాకిన ఆవేదనలు
నేడు 

గీసుకున్న హద్దుల మధ్య ఒంటరి గీతికలయ్యాయి
నిను వెతుకాడే హృదయానికి అంతులేని వారధులయ్యాయి