ప్రియమార తీసుకోరాదా ....

రేయంతా రాసలీల చూసిన ఆకాశం సిగ్గుతో ఎర్రబడుతో నన్ను హెచ్చరిస్తోంది నీ పూజకి వేళవుతోందని.
 
మాధవా !  అడిగావుగా మరి మైమరపింపచేసే పుష్పాన్ని ఒకటి తెచ్చిపెట్టమని.
 
విరిసిన నందివర్ధానాలు ఇప్పుడా రావడం అంటూ స్నేహం గా పలుకరించాయి. కోయనా వాటిని .
 
ఇదిగిదిగో ఇక్కడున్నాను అంటూ మంచుతడిలో ఆకుల చాటున నక్కిన ముద్ద నందివర్ధనం నవ్వుతూ పిలుస్తొంది. తీసుకోబోతుంటే మరొక పిలుపు ఎటు నించి?
 
అదిగదిగో ఆ మల్లెపొదనుంచి ....
ఆగాగు రాత్రనగా విచ్చితే ఇప్పుడా వచ్చేది అని కాస్త చిన్నబుచ్చుకుంటున్న మల్లెలు . జల్లనా మరి 

మేమిక్కడ అంటూ ఎత్తున ఉన్న కరివేరం సుగంధాలు నిన్నూ పిలుస్తున్నాయా ...
 
నిన్ను తాకితే గాని విచ్చుకోనని మారాం చేస్తున్న మందారం, ఆగలేక తాళలేక రాలిపడుతున్న పారిజాతం ...
 
అసలైనా ఏది ప్రియం నీకు ?
 అలనాడు నాతో ఆడిన పొగడనీడవిరులా లేక పట్టమహిషి భక్తికి  తూగిన బృందదళమా

పోనీ ఇవన్నీ ఎందుకు నీ ఆరాధనకి ఆరాటపడుతున్న నా హృదయారవిందాన్ని ప్రియమార తీసుకోరాదా......